Portfolio
1. Stabilisation of fluid sites
Cyclone Xaver also known as the North Sea flood or tidal surge of 2013, was a winter storm that affected northern Europe. Force 12 winds and heavy snowfall lead to storm surge causing coastal flooding along the coasts of the North and Irish Seas. The impact of the storm on the Baltic Sea was significantly weaker. However, many coasts and ports were completely destroyed. In Sztutowo (Poland) a big concrete slab was washed up on a beach. A thick layer of a polystyryne foam enabled it to float.
1.1. Performance
I lived on the concrete slab for three weeks.
1.2. Video
The video has strong separation between the left and right audio channels. Headphones are recommended when viewing the video.
Video (1:23 excerpt)
Credits:
Framing, composition, sound, montage Sonia Bernac
Camera operator Marcin Szupłak
1.3. Document
I wrote a letter to the city council requesting permission to gain ownership over the concrete slab. I did not give the precise dimensions of the object and they granted my request. After a month the council’s decision was changed. The document presented is the first letter from the city council confirming my temporary ownership.
2. Local theories of aerodynamics
2.1. Experiment 1
Imitating the structure of the concrete slab from Stabilisation of fluid sites I created an object, which posseses proportionally similar buoyant force and weight. Afterwards, I conducted a series of experiments to investigate the volume of polystyrene foam needed to make the model float.
2.2. Experiment 2
digitally generated chart of coordinates captured by the GPS tracker
2.3. Experiment 3
3. A beautiful thing
3.1. Video
The video is based on the 6 hours interview with a pigeon fancier from Poland. He was asked questions about beauty. The script from the interview was cut to 10 minutes and translated.
03:21 excerpt
Credits:
Montage, script, sound Sonia Bernac
Camera operator Marcin Szupłak
-
English
People often ask me why I keep these pigeons… What I get out of it? What the hell is that supposed to mean? It’s not the point. It is not like a chicken or a duck. A pigeon is just… a beautiful thing.
∗∗∗
The thing I like the most is to watch them fly. On a sunny day, obviously… when they fly in a flock… first white, than black, white, and then black again. It’s really very pretty! Even more pretty if you look from below – light and shiny… just like angels. I’m not religious, you know. But angels, to my mind, are cross-breeds of humans and pigeons. If you breed a female pigeon with a human, the offspring is winged and beautiful but sterile. In a word – angel. If you breed a human female with a pigeon, the offspring is fertile but ugly and hideous… I can tell you!
∗∗∗
I don’t go to church. I bought all these painting and figures from one guy, he moved out… funny bloke… gave them away for a pint… I don’t keep them at home, you know, cause the wife says it’s outdated. But I can’t throw them away! Would be such a waste and they’re very beautiful. So I hung them in my shed.
∗∗∗
Pigeons are very outdated these days too. Lots of my neighbours used to keep them. Now-hardly any. My son is ashamed of these pigeons, you know. He doesn’t see anything pretty in them at all. I guess, he finds other things pretty, right?
∗∗∗
To my neighbours my pigeons aren’t pretty, cause they’re of no use and they shit on their windows. But this is bullshit, if you pardon the expression, one pigeon is not like the other. These wild ones, yes, they shit everywhere. The city is full of them- scum! Why would I keep and take care of them if there are loads of wild pigeons. Cities are infested with hundreds of them. Each uglier than the one before. But mine… this is a different thing… each of them is different, like a gem, a feathered jewel, just like it should be – a beautiful thing.
∗∗∗
Once, a moron at the pigeon show dressed his pigeons in hats and ribbons, like fucking ballet dancers… To me a pigeon is beautiful only if it looks like a pigeon, not like a freak…
∗∗∗
For me, something is pretty, when there is an effort behind it. Somebody has to think, select and care for it. There must be an order to it. I like tidying up, you know. Not like other people- a total shambles.
∗∗∗
Order and thinking must be in everything, not only in pigeons. For example, I collect figures of different birds and I like to rearrange and dust them from time to time… I have sitting and flying birds… Some of them are prettier than real ones. As if you took what is most beautiful in a bird but without its eating, fledging and shitting…
∗∗∗
In these wild ones there is no beauty at all… They eat shit and look shitty. Ill, twisted, disgusting- they offend my eyes… They only bring plagues. Every few years they bring some sort of crap – and mine get sick and die. Sometimes the whole clutch is born ill and deformed, adults waste away – shrivel and dry out. A few years ago, when the plague came I had to wring necks of a hundred of them. The worst thing is that the prettiest are the first to be infected.
∗∗∗
I have a few pigeons I never release from the cage… they’re just too expensive… You never know – a hawk, a cat, stupid people. You could buy a car for the same price. A small one… I like looking at them the most. Sometimes I show them to other pigeons fanciers, not to everyone, though. It’s not worth it.
∗∗∗
Sometimes when I look at how pretty they are when they fly, I think this is what people go to church for. Other times, when they coo, crowd, and fight, I suddenly become so pissed that I would wring their stupid heads.
∗∗∗
After the war many people kept them. Some for trade, others just like chickens… When they became bored- pigeons landed in the pot…
But I just keep them to look at. Yeah, I ate them too. But I remember I wasn’t myself that day… They are just like chickens but aren’t there to eat. I guess, they’re just for watching… and caring, so they get prettier… But mainly for flying, cause a flying pigeon is just a beautiful thing.
-
Polish
…Mnie się często ludzie pytają, na co mi te gołębie…, co ja z nich mam… Co mam mieć? Nie o to się tu rozchodzi. To nie jest jakaś kura czy kaczka. Taki gołąb to jest po prostu… piękna rzecz.
∗∗∗
Najbardziej to lubię patrzeć jak latają… A już najbardziej w słoneczny dzień… to jak lecą w stadzie to raz białe, raz czarne, raz białe, raz czarne… No, to po prostu jest… coś pięknego! A z dołu to jeszcze bardziej lekkie,świecące, czyste takie… no jak anioły!
Bo anioł to jest taka krzyżówka człowieka z gołębiem. Jak gołębicę pokryć człowiekiem to potomstwo będzie skrzydlate i piękne, ale bezpłciowe. Słowem – wyjdzie anioł. Jak się kobietę pokryje gołębiem, to płciowe, ale szpetne i poczwarne… Panie! Jak niemożliwe! Baba to się ze wszystkim sparzy!
∗∗∗
Nie… Ja tam specjalnie religijny nie jestem… Do kościoła nie chodzę… A te obrazy i figurki to tak tam, od jednego gościa kupiłem, co się wyprowadzał… za piwo oddał… W domu nie trzymam, bo moja mówi, że niemodne, ale wyrzucić szkoda, bo to piękna rzecz przecież… Niech se chociaż w komórce wisi…
∗∗∗
Gołębie też teraz niemodne… Kiedyś to więcej sąsiadów trzymało… Teraz mało kto… Syn to na ten przykład wstydzi się tych moich gołębi… Nic w nich ładnego nie widzi. Każdy ma widać swoją ładność…
∗∗∗
Jasne, że dla każdego człowieka ładne jest co innego. Dla sąsiadów niektórych to moje gołębie nieładne, bo nie ma z nich pożytku i że srają po oknach…
Za przeproszeniem, to gówno prawda! Gołąb gołębiowi nierówny! Te dzikie, owszem, srają. Pełno ich tu śmieciuchów, brudasów… całe miasto pełne! Po co miałbym takie trzymać i dbać, jak ich wszędzie zatrzęsienie i same się lęgną setkami? A co jeden to brzydszy!
A moje … każdy jak cacko, klejnocik… każdy inny, ale zarazem taki jak się należy… no coś pięknego po prostu…
∗∗∗
A kiedyś widziałem na wystawie głupka , co swoje gołębie w kapelutki i wstążki postroił, że niby baletnice… Po mojemu to gołąb piękny jest jak do gołębia podobny, nie do cudaka…
∗∗∗
Po mojemu, żeby coś było ładne, to musi być o to starunek… Ktoś musi pomyśleć, dobrać, porobić przy tym… żeby jakiś porządek w tym był… Ja tam lubię porządek mieć… a nie jak u niektórych… jeden rozpiździaj…
∗∗∗
Porządek i pomyślunek to musi być we wszystkim, nie tylko w gołębiach. Ja na ten przykład zbieram też figurki różnych ptaków, to lubię poustawiać , odkurzyć… Mam siedzące, latające… Niektóre to ładniejsze od żywych. Jakby w nich było, co jest w ptaku najładniejsze, ale bez tego brudu całego, bez pierzenia, srania…
∗∗∗
W tych dzikich nie ma nic ładności. Gówno żrą, i gówniany wygląd mają… Czasem takie poczwary chore, pokręcone, szpetne, że obraza boska! Tylko od nich zarazy same… Co parę lat jakiegoś syfa przywloką, że moje się wezną i pochorują… A to się lęgi całe rodzą paskudne, powykręcane, a to dorosłe nagle marnieją, w oczach wysychają…
Parę lat temu, jak przyszła zaraza, to musiałem sam łby poukręcać ze czterdziestu…
A najgorsze, że zawsze pierwsze się zarażą, te najładniejsze…
∗∗∗
Mam takich parę, co ich nigdy nawet nie wypuszczam… za drogie są… A to wiadomo… i jastrząb, i kot, i głupi ludzie… Za niektórego to by i samochód kupił…
Patrzeć na te lubię najbardziej… czasem innym hodowcom pokażę… czasem na wystawy się jeździ… Byle komu nie ma co pokazywać, nie warto…
∗∗∗
Jak czasem sobie patrzę jak tak se pięknie latają, to jest to, po co ludzie do kościoła chodzą…
A czasem, jak patrzę, jak się tłuką, żrą, srają, to mnie taka złość chwyta, że bym im te głupie łby poukręcał!
∗∗∗
Kiedyś to więcej ludzi trzymało gołębie. Jedni na handel, inni jak kury… Jak się znudziły to w łeb i do gara… A ja to głównie trzymam, bo ładne… dla popatrzenia.
Jeść jadłem… Kiedyś raz czy drugi… ale mi nieswojo było jakoś potem… Nie do tego są…
Są, żeby były… Do popatrzenia, do starania, żeby coraz ładniejsze mieć… a głównie do latania.
Bo to jest, taki gołąb, po prostu piękna rzecz.
Video script
3.2. 1m² of bird wire
The work was displayed at a group exhibition on the roof of one of the university buildings. All works were installed shortly before the event without informing the university about the planned exhibition. Cryptic anonymous invitations were sent via text messages a few hours before the event.
Exhibition view
4. Rot in building construction
Rot in building construction is an installation based on an error in urban planning. The architectural mistake resulted in the creation of a useless, triangular area ‘in between’ where two buildings were supposed join. My work is an attempt to reconstruct this space. The looped audio piece, based on conversations with builders, and a print on the floor construct a fragmentary narrative in an attempt to formulate a theory of the place.
Audio recording playing in two sets of headphones
Exhibition view, Oxford, June 2015
View from the top of the scaffolding
Exhibition view, Oxford, June 2015
-
English
…You see this utter shambles downstairs? You must find it surprising…
I don’t find anything surprising, being in construction for so long…
I’ve seen a thing or two in my life… Good and bad… And sometimes such… that you can’t even tell… Just weird…
Oh, do you smoke? Sorry do you have a cigarette?∗∗∗
For example this place, here… just odd… when they were building these halls and a warehouse, one next to each other… this thing had formed here…
Someone must have just fucked up on the plan, or the builders fucked it themselves.
Not only didn’t the walls join, but this kind of triangle appeared….. like a well in between the two buildings…
You cant see it from the road, the fronts okay….. it’s only here from above you can see…∗∗∗
I thought that everyone must have known something was wrong here, but the management just pretended that everything was swell, just so the clients would stay happy… and the builders themselves aren’t going to want to redo a 12 hour day of work…
But maybe I’m wrong… maybe just no one cared… people would just throw fag buts and rubbish down at it, and it all piled up, look… stones, wrappers, a flat tyre, what a load of shit…
When we were building this hall, I was always observing it from the scaffolding…
Just as you’re looking at it right now…
I was watching it for a good few months, when the halls were under construction… I was looking at it during the breaks and when I had my time off… I was weirdly drawn to it… As if from this staring it became mine…∗∗∗
It’s odd, isn’t it? A few square meters in the city center, where no one has ever been and will ever be…. Quite interesting don’t you think?
No one needs it, even weeds don’t grow there – it’s too dark…
I think that it is so redundant that it forgets to be itself.
Nobody sees and judges, so it becomes lazy in its being…Over there, the sun shines, here – it is complete darkness.
Over there, work continues at full steam, here – a deathly silence.
Over there, spring’s on it’s way, here – snow lay until April as if it forgot to melt…
Sometimes I think that if I never looked, it would completely disappeared, because it never really wanted to be…. it was only through my staring that it was brought into being…
Other times I feel that my staring just disturbs it, that it actually just wants to be in it’s own way…∗∗∗
But I found myself staring even more,
Different stains, colors and lines, like a small map…
I even wanted to copy them, but then I though that would be like spying, if you know what I mean…
You can do that, but there’s no point, tomorrow it will look so different anyway…After time, I wasn’t just looking, but also throwing stones at it…
And I’d spit…
the stones piled up into little mounds and the spit formed stains…You can throw stones too… go ahead… there’s loads of stones here…
you can spit as well….go on… no?∗∗∗
Once, when the construction works were very high, I had this feeling that I looked down and I was watched from above too…
I looked up – nobody there, down again – and… it was me, my head in a helmet, a tanned neck, a chequered shirt…
Me downstairs and upstairs and me in the middle, I mean, I was me inside me, here, on a scaffold…
I ran down the stairs – nobody was there… I ran up the stairs – same again, I came back here, this feeling again…
I stared and he, I mean me, stared back at me…
Do you know what I mean? Imagine when you stand with these headphones on and look, you’re also being looked at…∗∗∗
So I resorted to a trick, If it is me, then I have to negotiate with myself and with this place in terms of this staring, throwing and spitting… one thing or the other! it’s either-or!
So one day I didn’t throw and didn’t spit… And I saw how it was getting darker and quieter… as if something bad was about to happen….I don’t know… to me, to somebody, to people…
I was fucking scared…
So the other day I immediately threw and spat, But it just didn’t seem enough, so again I threw and spat…
And then I heard a twang above me as if the wire had broken…
And then I felt a sudden relief… a load off my mind…
I knew that everyone that was supposed to be done, had been… And so I knew I didn’t have to look at it anymore…∗∗∗
But now, you look…
The staring isn’t an ordinary thing…
If you look at something, you stay in it a little bit, and it stays in you…
You owe something to this place…
You should throw a stone and spit…
Go on… throw it, as a good luck charm…Or spit… three times… to protect from the evil eye… what’s the harm in it…?
Ok, we’re done here… You can’t look any more…
You have to leave this place…. You need to go now…
-
Polish
…Pan widzi jaki tu burdel na dole? Pan to się pewnie dziwi…
Ja tam się nie dziwię niczemu. Jak człowiek po budowach tyle lat, co ja, to niejedno widział…
I dobre i złe. A czasem takie, że trudno wypowiedzieć…no, dziwne po prostu…
Ma pan fajki? Jak nie, to przepraszam.
Jakby pan znalazł, to pan kopsnie jedną, na dół rzuci… między tamte…∗∗∗
Na ten przykład to miejsce, tu, o… dziwna rzecz… jak nową halę budowali zaraz koło drugiej i magazynu i to się takie cóś tu zrobiło…
Czy ktoś się w planach, za przeproszeniem, jebnął, czy chłopaki coś spieprzyli, dość, że dwie ściany się nie spotkały od razu, tylko dalej… Się zrobiła studnia taka, pan patrzy, o… w trójkąt taka… Od drogi nic nie widać… fronty pasują… tu z góry tylko widać… pan se popatrzy…∗∗∗
Po mojemu wszyscy wiedzieli, że jest, ale kierownictwo udawało, że gra, co by odbiór był jak się należy, a chłopaki też cicho -sza, żeby dwa razy nie robić… Albo normalnie… jak zawsze wszyscy wszystko w dupie mieli… Czasem kto tylko peta albo śmieci jakieś wrzucił…To się i nazbierało… pan patrzy…pety, kamienie, dętka…wszelkie barachło – istna gomora dolna!
∗∗∗
Jakeśmy tę halę budowali, ja też patrzyłem zawsze z góry, z rusztowania…
No jak pan teraz, mniej więcej…
Patrzyłem se na to dobrych parę miesięcy, póki budowa była… Patrzyłem se na przerwach i po fajrancie… Ciągło mnie tu… bo choć niczyje, od tego patrzenia takie jakieś moje zaczęło być…
Ja, panie, różne rzeczy tu widziałem…∗∗∗
Dziwna rzecz, co? Parę metrów, w środku miasta, a tu nikt nigdy nie był i nie będzie…Takie miejsce to jest ciekawa rzecz…
Nikomu niepotrzebne, nawet chwasty nie rosną, bo ciemno…
Takie miejsce zapomniane, samo jakby zapomina, że ma być… Tak się w byciu, skoro nikt nie patrzy, rozleniwia, bylejaczy, spóźnia…
Tam słońce wysoko – tu ciemno,
Tam ruch, zapierdol, aż gwiżdże – tu cisza jak w grobie…
Tam wiosna się zrobiła – tu śnieg do kwietnia leżał jakby stopnieć zapomniał…
Czasem żem myślał, że jakbym nie patrzył, to całkiem by znikło, bo mu się jakby być nie chciało, tak na odpierdol było….i ja je tylko patrzeniem do bycia zmuszam.
Ale czasem myślałem, że patrzeniem przeszkadzam, bo ono po swojemu chce być…∗∗∗
I zacząłem się lepiej przyglądać, co się tam, panie, wyprawia…
Na ten przykład – na betonie kolory różne, plamy, linie … jakby kto mapy wyrysował…
Nawet se przerysować te mapy chciałem… ale to jakbym trochę to miejsce szpiegował… to dałem spokój.
Ale pan, jak pan chce, może pan przerysować… i tak jutro inne będą…Tu się nikt nie rozezna…∗∗∗
Potem patrzyłem i kamyki rzucałem…
No i plułem…
Z tych kamyków to się górki zrobiły… a od plucia plamy… to ja też te mapy jakby robiłem…
O! Pan popatrzy!Pan też se rzuci… śmiało… tu kamieni dużo…
Pan też se plunie… się pan nie wstydzi! śmiało…∗∗∗
A raz, jak tak budowa wysoko była, to mnie tkło, że ja patrzę w dół, a na mnie coś z góry patrzy…
Patrzę w górę – nikogo- znowu w dół – a tam ja – głowa w kasku, szyja od słońca spalona, koszula kraciasta…
Ja w dole… ja w górze i ja w środku, znaczy w sobie, na miejscu, tu na rusztowaniu…
Zbiegłem na dół – nikogo, poleciałem na górę – nikogo… wracam tu na rusztowanie… to samo… ja patrzę i on, znaczy ja, na mnie patrzy…
Pan to czuje? Jak pan tak stoi w tych słuchawkach i patrzy…to na pana też się patrzy i się pana widzi…∗∗∗
Ja to się wziąłem na sposób… Skoro to ja jestem, to się muszę ze sobą i z miejscem ułożyć, dogadać jakoś w sprawie tego patrzenia, rzucania i plucia… Albo albo…
To jednego dnia nie rzuciłem i nie poplułem… I widzę, że tak się zrobiło tam jakoś ciemniej i ciszej, jakby się co złego miało stać … Nie wiem… mnie, komuś, ludziom…
To mnie strach obleciał…
To drugiego razu rzucam i pluję… czuję , że mało… to jeszcze raz, drugi…
A wtedy u góry coś jakby głośno brzdękło…jakby drut pękł jakiś czy cóś…
I wtedy taki spokój w sobie poczułem… no ulżyło mi jakby…
I wiedziałem, że już wszystko jest zrobione…co trzeba było zrobić…
I wiedziałem, że nie muszę tam więcej patrzeć…∗∗∗
A teraz pan patrzy…
Takie patrzenie to nie jest zwykła rzecz…
Jak pan tak patrzy, to miejsce trochę w panu zostanie, ale i pan zostanie w tym miejscu…
No to niech pan coś temu miejscu za to da…
Niech pan kamyk rzuci i plunie…tu kamyków pod ręką dużo…
Niech pan rzuci… na szczęście chociaż…
I splunie… od złego… Co panu szkodzi…
No, dobra, skończone… Nie może pan już patrzeć… Niech pan już te słuchawki zdejmie i położy…
Musi pan już stąd iść…
Video script